Szlachetna Paczka udostępniła internetową bazę rodzin, które czekają na pomoc w tym roku. Szacuje się, że w tym roku z Chełma i powiatu chełmskiego do akcji może zakwalifikować się nawet 75 rodzin. Kwalifikacja trwa do 4 grudnia.
Jak pomóc? Wystarczy wejść na www.szlachetnapaczka.pl, wybrać rodzinę i przygotować Szlachetną Paczkę. PO wybraniu województwa pokazują się miejscowości, z których pochodzą rodziny potrzebujący pomocy. Chcesz zrobić Szlachetną Paczkę, ale boisz się, że w pojedynkę nie dasz rady? Organizatorzy programu służą pomocą. Na stronie znajduje się zestaw materiałów, które ułatwią tworzenie paczki: to gotowe teksty, grafiki, narzędzia do podziału zadań, które możesz rozesłać do osób zapraszanych do wspólnego robienia paczki. Znajdują się tam również argumenty, które możesz przedstawić nieprzekonanym do wspólnego Paczkowania.
Komu pomagamy? Do teraz zakwalifikowało się 8 rodzin.
Pani Natalia (51 lat) mieszka sama. Ma dwoje dorosłych dzieci, które już się usamodzielniły, ale nie są w stanie jej pomóc. Ma za sobą trudne życie. Kiedy była dzieckiem, miała trudną sytuację z ojcem, który bił ją i wyrzucał z domu. Po ślubie przeszła przez dwuletnią fazę miesiąca miodowego, później nastąpiło sześć lat stresu związanego z rozwodem, alimentami i podziałem majątku. Wróciła do rodzinnego miasta, by zamieszkać z matką i zbudować dom, z którego jest niezmiernie dumna. Kiedy jej matka zachorowała, pani Natalia zaopiekowała się nią. Po jej śmierci dostała depresji.
Pani Jadwiga mieszka samotnie w domu po swoich rodzicach, na małej wsi z dala od miasta. Boryka się z nawracającymi chorobami. Przeszła kilka zabiegów operacyjnych. Po śmierci męża musiała się wyprowadzić z domu, w którym mieszkała, gdyż jest własnością rodziców męża. Nie może podjąć zatrudnienia, gdyż w okolicy nie ma żadnych zakładów pracy. Nie posiada prawa jazdy, ani samochodu, którym mogła by dojeżdżać do pracy, a komunikacja publiczna do wsi nie dociera. Przed śmiercią męża prowadziła normalne życie, mąż pracował i zarabiał na utrzymanie rodziny, ona prowadziła dom. Mąż wraz z rodzicami prowadził rodzinny biznes, więc wiedli dostatnie życie. Pani Jadwiga ma nadzieję, że po osiągnięciu wieku emerytalnego, emerytura zapewni jej stabilizacje, której jej teraz tak bardzo brakuje.
Utrata stałej pracy i rozpad małżeństwa zmusiły panią Krystynę do powrotu do rodzinnych stron. Od tamtej pory sama prowadzi gospodarstwo i może liczyć tylko na pomoc sąsiada. Niestety, nie posiada telefonu więc ma utrudniony kontakt z siostrą, która mieszka w innym mieście. Pomimo napotkanych trudności, pani Krystyna jest bardzo zaradną osobą. Rąbanie drzewa czy palenie w piecu nie jest jej straszne. Kobieta nie poddaje się i wierzy, że czeka ją lepsza przyszłość.
Pan Jan przebył chorobę nowotworową, w skutek której usunięto mu część przełyku. Ma problemy z jedzeniem i mową. Mężczyzna mieszka samotnie w domu rodzinnym, pozostawionym przez rodziców. Jest osobą niepełnosprawną, nie ma możliwości, by powrócił do pełni sił i sprawności. W konsekwencji nie może także podjąć pracy. Zanim zachorował, prowadził normalny tryb życia, pracował, zarabiał na swoje utrzymanie, wiodło mu się dobrze. Wielkim darem i jednocześnie pasją mężczyzny jest wykonywanie z drewna różnego rodzaju mebli ogrodowych.
Pan Mateusz jest bardzo samotną, schorowaną osobą. Aktualnie mieszka sam i nie pracuje. Gdy był młodszy, to studiował i mieszkał z mamą, która dodawała mu zawsze otuchy. Od jej śmierci, ciężko mu sobie poradzić. Mimo ukończenia studiów i kursów doszkalających nie może znaleźć stałego zatrudnienia. Jest świetnym kucharzem i marzy mu się bliska osoba, z którą mógłby dzielić tę pasję. Pan Mateusz jest bardzo dzielny i wierzy, że czeka go lepsza przyszłość. Intensywnie poszukuje pracy, jednak brak prawa jazdy, którego nie może zrobić ze względu na wadę wzroku, bardzo mu to utrudnia.
Pani Zofia od kilkunastu lat mieszka samotnie w małej wiosce. Kobieta posiada III grupę inwalidzką, ze względu na problemy ze wzrokiem. Niestety brak możliwości podjęcia pracy oraz niewielka emerytura sprawiają, że na co dzień nie wystarcza jej wszystko. Na co dzień opiekuje się dwoma psami oraz uprawia rośliny w ogródku. Hoduje także kury, gęsi i kozę. Dzięki temu ma własne jajka oraz kozie mleko, które bardzo lubi. Jest bardzo uzdolniona muzycznie, potrafi grać na wielu instrumentach, a kiedyś należała do orkiestry zakładowej.
Pani Jolanta jest osobą bardzo schorowaną i osamotnioną. Pomimo problemów z kręgosłupem i wzrokiem stara radzić sobie w życiu codziennym. Ma problemy z chodzeniem, zmierza się również z chorobą Parkinsona i jest cukrzykiem. Bywają dni, kiedy kobieta czuje się lepiej wtedy stara się chociaż trochę posprzątać mieszkanie lub wychodzi o balkoniku do pobliskiego sklepu na drobne zakupy, ale czasami nie jest w stanie ugotować obiadu. Pani Jolanta mieszka sama i jest zdana na pomoc innych ludzi.
Pani Aniela jest osobą samotną. Po śmierci męża i z powodu choroby córki, która nie może jej odwiedzać, musi radzić sobie sama. Po zmroku siedzi przy świecy, ponieważ nie ma prądu w mieszkaniu. Brak prądu uniemożliwia jej czytanie Pisma Świętego, co kiedyś bardzo jej pomagało przetrwać trudności. Pani Aniela dobrze radziła sobie sama, jednak zdarzył jej się wypadek i potrącił ją samochód. Na dodatek upadła w domu. Zdarzenia te spowodowały uszkodzenia kręgosłupa w trzech miejscach, czego następstwem jest trudność w chodzeniu i problemy przy wykonywaniu podstawowych czynności życia codziennego.
